Ga naar hoofdinhoud

Snoopy  (9 jaar ) woont samen met Marja de Geus in Groningen

 

SNOOPY:            2017-04-02       TEVREDEN!

 

Hei Yorks, het is weer zo ver! We gaan met Sietske en Rutger van de Hondenschool wandelen op het strand van Schiermonnikoog, wel 35 honden en allemaal plezier. Vorig jaar vielen IJslander Snorri en ik in love. En hij is er weer en het is gewoon kits. Hij is wel veranderd, zijn dienaars zeggen minder compleet?????? In elk geval is ie nu ook vriendelijker en speelser naar andere mannetjes toe. Op het strand ligt een dood zeehondje, dat vinden we zo zielig dat alle honden gepast afstand houden. Marli uit Portugal gaat er steeds van door, de duinen in en…..toch komt ie terug. Tenslotte eindigen we met chocolademelk en slagroom, tipje voor mij.

Weer thuis staat daar nog de gatenstoel. Met mijn balspel heb ik nu de variatie dat ik er door spring, net een hoepel.

Hoe is dat bij jullie? Ik moet gewoonweg af en toe iets nieuws verzinnen. Verstopte Marja de bal steeds in het keukenvoddenkleedje, nu niet meer. Ze is bang dat ik het opeet. Nou ik kijk wel uit, voor de fun rol ik de bal er zelf in.

Hier in de buurt komen er steeds meer honden. Boomertje Djingo is er al langer en inmiddels wil ik graag met haar spelen, ze gaat perfect om met mijn uitvalweeffoutje. Dan zijn er labrador Roos, die is mij te jong en te wild en te groot, en Guusje, een poedelachtig iets. Die zie ik weinig.

Sinds kort is er tegenover ons een Roemeense herder in huis, hij was zielig en komt van ver. Nala is heel lief en vrolijk en ook nog jong. Eerst ben ik bang en snauw en dat accepteer hij heel rustig. Dus wennen we snel aan elkaar. Nou moet hij oefenen in af en toe even alleen te zijn. Dat vindt hij vreselijk. Heeft ie net hele fijne dienaars, gaan ze weg. Hij moet er erg van huilen en toch leren dat ze echt terug komen. Kon ik dat maar duidelijk maken. Ik vertrouw van pup af aan dat Marja weer thuis komt. Ze kan toch niet zonder mij!

Af en toe gaan we op bezoek. Soms met bus of trein, soms met deeltaxi. Daar ontmoet ik een labradoedel-blindegeleidehond, die vrij heeft. Dus niet hoeft te werken. Toch is hij heel oplettend.

We gaan naar Oosterhesselen: veel bezoekjes en er valt gelukkig het nodige naar beneden. Ik kom bij boomer Rakker die sloom en dik is geworden, maar ik mag gerust uit zijn bakje snaaien.

Op de logeerkamer hoor ik keurig in mijn reistasje te liggen, ook als ik even alleen ben. Je snapt de bedsprong is snel gemaakt, ik verstop er wat brokjes. Moet zo nodig het bed afgehaald: betrapt.

Natuurlijk gaan we er langs de slager wat smikkelen voor mij is. We zien in het park de ooievaars en bezoeken de alpaca’s.

Tevreden komen we thuis in Stad. Gewoontegetrouw vecht ik met de bezem van de buurman ook al staat ie stil tegen de muur aan.

       
 

Dit bericht heeft 0 reacties

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *