2018-12-16 HIER IS SNOOPY: SPANNEND ?!

Snoopy, 11 jaar, woont samen met Marja de Geus in Groningen.

Hei Yorks, wat vinden jullie spannend? En hoe laat je dat merken?

Als ik iets eng vind, vuurwerk bijvoorbeeld of onweer, dan spring ik direct op schoot en doe verder of er niets aan de hand is. Ontmoet ik buiten een drukke hond dan viel ik als puber uit, maar tegenwoordig ga ik op afstand zitten en verzet geen pootje meer. Zitten ze me teveel aan mijn kontje, dan krijgen ze een snauw.
Altijd ben ik alert, let op alles en wil overal bij zijn, soms word ik moe van mijzelf. En dan is het knus om weer op mijn vertrouwde elandkussen bij te slapen en te dromen van wat er nog gaat komen.

Zo logeren we in Zwolle, waar 2 katten dagelijks buurten. Ben ik daar weer druk mee om die de stuipen op het lijf te jagen. Buiten natuurlijk andere geurtjes en onbekende honden. Gelukkig is er ook een heerlijke bank met kussens en mijn eigen Snoopy kleed. Ik stapel kussens en kleed op elkaar en lig op de top te pitten.
Thuis maak ik ook elke avond stampij op de bank, liefst als het nieuws op de tv begint of een detective of als Marja aan de telefoon kwekt. Ik gooi de kussentjes eraf, kam de Zweedse schapenvacht en draai mijn elandkussen op de kop. Bovenop de elandkont lig ik.

Trouwens je kunt mensen van alles wijs maken.
Als puber vrat ik de kerstversiering aan. Een lekker houten elandje. Ik was net ontslagen bij de dierenarts, waar ik was vanwege een ontstoken maag. Mocht alleen beetje rijst, dus ik had trek. Zelden iemand gezien die zo tegelijk bezorgd, woest en verdrietig was. De ontbijtkoek als toetje smaakte goed.
Nu kan Marja op de kerstmarkt een nieuw elandje kopen en vertelt ze overal rond van een hondje dat een eland opat, is uniek zeggen ze ! Nou wij Yorken staan voor niets.

Inmiddels heb ik nog een heel spannend avontuur: ik ga sinds kort af en toe bij oppas Anna op bezoek. Ze hebben daar altijd een hond gehad en sinds een paar jaar is hun lieve Efi dood. Nu willen ze een lease hond. En dat word ik, tenminste we zijn aan het kennis maken.
Ik heb daar 2 schoten en een schapenvel in de vensterbank. Ik mag overal op, zelfs op een kleedje op tafel als ze thee drinken. Anna gaat wel 2 keer met mij wandelen. O wat krijg ik er een aandacht. Ze willen me lekkere tipjes geven, want ze voelen mijn ribbetjes. Helaas steekt mijn trouwe stoorzender en krent daar een stok voor. Ze zijn zo lief dat ik voortdurend voor slijmbal speel, pirouetjes draai en mijn complexe ware aard voorlopig voor mij houd. Ze noemen mij hun Aapje en ook dat deert mij niet. Tenslotte heet ik thuis vaak Piekie.
Ik mag er logeren als Marja 2 benen breekt of zo nodig weer op reis moet.
Super dat ik naast mijn fijne vaste logeeradres sinds jaren: Jenneke ( die ook 2 benen kan breken) met hondjes Henry, Iwan en Mossjeh, nu ook in Stad een plekje krijg.

En toch…………….is het wennen.
Een uur voordat Marja mij komt halen, begin ik te miepen en te piepen, ook spannend dus !

foto boven : Snoopy winterklaar

Snoopy: toch zielig Snoopy: prinses op de erwt !