HIER IS SNOOPY: 2017-05-14 KEIZER KAREL !?

Hei Yorks, ik heb een gedoogmailvriend en hij heet Keizer Karel, tenminste voor mij zegt hij. Hij wordt ook Pareltje Kareltje of gewoon Kareltje genoemd.

En hij heeft, net als wij, veel ligplaatsen waaronder uiteraard het bed.

Zijn bakster, voerbakjesvulster, heeft hij goed afgericht. Ook net als wij kan hij zielig doen en haar het gevoel geven dat hij extra verwend moet als ze bijvoorbeeld te lang van huis is. Hoewel dat is hijzelf ook veel, van oorsprong was ie buitenkat. Maar nu heeft hij wel geleerd hoe heerlijk en gezellig het binnen kan zijn.

Vroeger had ik contact met Morris uit Rotterdam, die las altijd mijn stukjes en vond mij maar een druktemaker. Nou, hij was een wijze oude kater die op zijn gemak gesteld was en hij kon geestig uit de hoek komen. Vanwege de afstand bood het verder geen perspectief. KK daar wandelen we zo naar toe.

En dan komt het: per mail leren we veel van elkaar en zijn we zorgzaam, de realiteit is anders. Hij is groot en mooi, ligt buiten en loert door het raam, ik zit binnen en loer terug. Wij hebben nog een lange weg te gaan, wil er iets moois opbloeien, maar digitaal gaat perfect, bij de tijd als we zijn.

Ik oefen intussen om de buurtkatten te negeren, valt niet mee. Een nieuw exemplaar heeft de tuinmuisjes -en vogeltjes ontdekt en dat pik ik niet. Zie hem in de tuin bij de schutting en opeens foetsie. Voor mij een raadsel, probeer door de schutting te drammen. Lukt niet, dan er onderdoor, heeft stoorzender Marja er stenen voor gelegd.

Wel groef ik een kattenhalsbandje op, er zat gelukkig geen dode kat aan en het was van de al lang verhuisde buurpoes.

Op bezoek bij Bassets Snoop en Chinou maken we een toppie wandeling, alleen wat zijn dat een allesvreters onderweg. Ik pik ook graag een hapje stront mee, maar ben er wel kieskeurig in geworden. Nou zij niet en nu bemoeit iedereen zich er mee en moeten ze een korfje voor hun bek of een stroomstootbandje. Hun dienaars vinden dat allemaal zielig, maar steeds aan de schijterij is ook geen lolletje.

Hebben jullie ervaring? Eierkoeken hielpen niets, vonden ze wel heerlijk!

Zo gaan we door de weken heen op naar de zomer en fijn fietsen en buiten in de zon liggen. Verder blijf ik mijn kunstjes doen, binnen of buiten en train mijn reactievermogen. Lig ik relaxt onder de trap, valt er een schroevendraaier door de open treden, snelheid van reageren nog niets mis mee.

Maar als er een tipje gehakt valt, is de voet van vriendin nog sneller, en daar ging ik voluit in haar grote teen. Krijsen zeg, en ik was het niet! Eerlijk gezegd was ik er wel beduusd van en kwam pas langzaam in de slijmstand.

Kijk zoiets zou KK niet doen, die slijmstand. Hij zou de eer aan zichzelf houden en onverstoorbaar naar een van zijn vele hangplekjes wandelen.