HIER IS SNOOPY: 2017-06-25 MM, MORE MEMORIES ?!

Hei Yorks, hier zit ik met een Marja die maar door memoreert. Hoe is dat bij jullie? Is het vooral druk druk druk of vakantie vakantie vakantie of hoor je ook “och weet je nog wel”?

Voor een 50-jarige bruiloft in de familie moeten fotoalbums door gespit.

Nou ik weet niet wat ik zie en hoor. Laat ik het maar bij mijn voorgangers houden.

Nummer 1 was Loesje, 4,5 maand oud en een Drents plattelandstypje. Ze was niet gek op andere honden en had de pest aan haar zusje als ze die in het dorp tegen kwam. Maar mensen was ze stapelgek op. Ze zorgde zelf voor veel logeeradressen als haar vrouwtjes zo nodig naar Noorwegen moesten. Bij het weekendhuis bivakkeerde ze overdag bij de buren en kwam dan voor eten en slapen thuis. Als het ijzelde gleed ze na een zetje over het trottoir van de ene voordeur naar de andere. Ze was gek op lange wandelingen en op de boot naar Schiermonnikoog. Vijftien jaar oud kreeg ze een hartstilstand, waar Marja haar weer uit haalde. Maar daarna was ze echt ziekjes en overleed een half jaar later.

Toen na een jaar moest er een echte sjieke rasyork komen. Dat werd Rotterdamse Freya, ook 4,5 maand oud. Freya wilde alleen op matjes en kleedjes plassen en dat mocht niet meer. Ze moest aan veel hondencursussen geloven en dat vond ze toppie. Ze kikte op Labradors en Rottweilers, kon met alle andere dieren opschieten en stond er op dat men haar begroette. In de auto waarschuwde ze altijd als ze er bijna waren en ze kende allerlei wandelroutes en bezoekadresjes. Een heeeeeeel slimme York, maar wel met principes, een hekel aan harde geluiden en behoefte aan privacy. Bij behendigheid had ze vanwege de klap, de pest aan de wipwap. Zag ze die in de uiterste hoek van de boerenschuur staan, dan liep ze retour auto. Ook hield ze jaren vol 3 meter voor Marja heen en weer te springen als ze niet aan de riem wilde. Ze koelde zich in elke plas en verzoop zo bijna in een modderpoel. Met oortjes dicht kijken of ze luisterde was ook een Freyatruc.

Maar voor alles was ze een echte majesteit!

Toen Freya 6 was, kwam Lobke, ook een sjieke dame uit het Westen, 10 weken oud. Die was ontzettend lief en vrolijk en rustig. Snel waren ze aan elkaar gewend. Toen gebeurde het vreselijke dat Lobke gilde en verlamd raakte. De DA maakte een foto en ze zagen dat Lobke bijna geen eerste 2 nekwervels had. Niemand kon daar wat aan doen, het was een zeldzaam iets. Ze kon daar niet mee leven. En waarschijnlijk had ze al lang veel pijn en wilde daarom bijvoorbeeld nooit vanaf de grond eten.

En ja, na Lobke kwam ik, ook 10 weken oud. Ik leerde Freya en Marja over warmte, gehechtheid, aandacht, stijf tegen elkaar aan liggen en unieke Yorkiestreken. Met mijn springveren danste ik rond altijd in voor een nieuwe truc. Het was wel wennen voor de gestructureerde serieuze dames, ze wisten niet wat hen overkwam. Gewone cursussen vond ik saai, maar dogdance en agility ging ik voluit voor. Zo leerde ik toch, zij het op z’n yorks, gehoorzamen en uiteindelijk werden we een hecht drietal.

Helaas moesten we 3 jaar geleden afscheid nemen van Freya, ze was toen 12,5 jaar oud. Ze werd erg ziek en bleek ook een slecht hartje te hebben.

Nu ben ik al weer 9,5 jaar en heb geleerd op eigen pootjes te staan. Ik lijk een driesteling, maar eigenlijk ben ik heel onzeker en hang het liefst de hele dag rond Marja. In mijn stukjes kunnen jullie lezen hoe het mij vergaat en hoeveel plezier we als de YAC (YorkieAppClub) aan en met elkaar beleven.

More Memories!? Deel ze op de site met ons!

loesje als pup Lobke