Snoopy, 11 jaar, woont samen met Marja de Geus in Groningen. Hei Yorks, onbewust een…

HIER IS SNOOPY: 2017-10-08 HERFST !
Hei Yorks, nat gras aan mijn kontje houd ik niet van. Paddenstoelen vind ik interessant, maar ik mag er niet in happen. Regenbuien en storm ook niet fijn. Bladeren en takjes hangen aan mij, ja het is herfst. Veel geuren en gelukkig best vaak zon.
In de vakantie halen wij met de trein Noorse vriendin van Schiphol en we brengen haar ook weer weg. Al heb ik haar 3 jaar niet gezien, ik ga uit mijn dakje van plezier. Ze is heel lief, al is ze een gedoogwezenaanhanger.
Ik krijg extra tipjes en aandacht en een 2e schoot. De voertaal wordt ineens Noors in huis, nou mijn kopje draait overuren, maar het komt goed. Ik kan nog beter doen alsof ik ze niet begrijp.
We ondernemen gezellig van alles en meestal ga ik mee. Alleen in het Kattencafé ben ik niet gewenst, ja je leest het goed een gedoogwezens-café!
Waarom hebben Yorken niet zo iets? Terrasmiddag is prima, maar wel iets anders.
Op Schiphol krijgt Marja altijd het reisvirus en ook voor mij is er veel te zien. Krijg nog sjans met een echte Brit.
Weer samen thuis, komt het vertrouwde ritme er in, ook prima.
Ik wacht op hondenuitlaat Sjannet en heb vaker mijn Snoopy-jasje aan.
Ik ben gek op Sjannet, die ken ik al 9 jaar. En ik ben ook zo gesteld op hulp Trijnie en op oppas Jenneke, ook die ken ik al jaren. En op AA, waar ik maar 9 weken bij gewoond heb bij mijn moeder. Ik zie hem 2 keer per jaar en wauw de klik is er.
Maar soms val ik acuut bij de eerste ontmoeting voor iemand. De man van een kennis, de Brit op Schiphol en soms heb ik dat ook bij een soortgenoot.
Marja snapt er niets van. En ik eigenlijk ook niet…………..
Op onze dagelijkse wandelingen doe ik bankje en hekje springen.
Dan lopen we weer eens langs het oefenveld van FC Groningen en net als een jaar geleden vliegt de bal over het hek. Deurtje in hek open, voetballer er uit, maar ik ben sneller en schiet hem, de bal, door dat deurtje. In reflex gaat nu de bal retour en belandt op de snelweg. Alles komt goed, er loopt zich eentje te schamen en dat ben ik niet!
Het lijkt zo een onbekommerde Herfst te worden.
Helaas dan gaat mijn buikje weer eens dwars liggen.
Ik heb pijn en wil niet eten. Was ik zo’n stevige dame geworden de laatste jaren, nu lijk ik weer bijna het scharminkel uit mijn jeugdjaren.
Komt er afgelopen maand nog een buikgriep overheen, gaat rond en dat doe ik ook, dus……….. Het is knoeien, weer 2 weken toppie en sinds 1 week opnieuw pech. Zelfs ik vind die stront stinken!
Ik krijg tabletje, druppeltjes, poedertje probiotica en dieet voer.
Hoe vergaat het jullie allemaal?
Ik wens alle Yorken en aanhang een mooie herfst en vooral een goede gezondheid toe.
Dit bericht heeft 0 reacties