HIER IS SNOOPY: 2017-10-29 HEPPIE ??? HAPPY !

Hei Yorks, wat een gedoe de afgelopen weken !

Ik ga me alsmaar beroerder voelen. Sta in de buigstand omdat ik maagpijn heb, loop met een rond ruggetje omdat ik buikpijn heb en lig verkrampt in mijn mandje. Eten wil ik niet. Alleen als ik erge honger heb, dan tast ik toe. Kleine beetjes, want het staat me al weer tegen. Ik poep 10 keer in 2 uur, in de nacht. En ik spuug de laatste restjes nog uit. Mijn poep ruikt naar azijn en mijn adem naar schimmel. Mijn buikje heeft een orkest op bezoek. Als ze te luid spelen, spring ik met mijn laatste krachten bij Marja op bed en ga stijf tegen haar gezicht aan liggen.

Ben ik helemaal leeg, dan voel ik mij beter en dat is natuurlijk elke keer als ik naar de dierenarts ga. Ik ben er dikke maatjes, heb mijn eigen Snoopysnoetje. Doe er nog een dansje en dan vol moed op naar de volgende dag.

Helaas weer een k-nacht en dito dag.

Intussen werkt het ons beide flink op de zenuwen. Marja krijgt ook buikpijn, en dat is voor mij als patiënt niet gewenst, want zoals jullie weten ben ik een gevoelig typje……

Ten einde raad gaan we naar de diereninternist. Ik ken hem nog van 3 jaar geleden, zeeeeeeeer aan te bevelen. Ook toen was mijn buikje in een dippie.

Ik kom nuchter binnen, dus geen pijn. Inspecteer de wachtruimte, ben er van harte welkom, wordt aangesproken als hun lopende patiënt. Mee met de dokter die meteen invoelend met mij in gesprek gaat. Hij wil naar mijn bloed en poep en buikje kijken. De bloedprik moet even 3 keer, want ik krijg mijn Yorkiepower terug. De poep kan pas veel later, want ik ben leeg. Maar de echo, dat is heerlijk. Ik lig in een lekker warm kussen en hij wrijft rustig met zacht spul over mijn buikje,  intussen uitleg gevend en de, tot onze schaamte, rondrennende vlooien smorend. Ik doezel bijna weg, alleen stoorzender Marja kwekt er door heen.

Ik heb een lichte ontsteking in mijn maagje en in mijn dunne darm.

De medicatie wordt opnieuw ingesteld en ik doe nog even een dansje ten afscheid.

Maar weer helaas, de pret duurt kort. Drie dagen later uitslag van bloed en poep en een laatste aanpassing van de pillentroep.

En ja, elk dag gaat het nu beter.

Voor de zekerheid gaan we toch naar het dierenziekenhuis in Drenthe voor een  wat heet endoscopie. Steun en toeverlaat herder Doenja gaat mee. Die heeft daar hele goede herinneringen liggen na een rughernia in haar jeugd.

En hoera: endoscopie niet van nut nu ik weer prima eet en fier de spreekkamer binnen kom. Middel erger dan de kwaal op dit moment.

Ik spring nog 5 keer op en af stoel en weg zijn wij. Gauw wat brokjes er in en op naar een fijne boswandeling.

 

Helemaal happy !!

 Snoopy gekapt !  

                ons tuinmuisje !

 Snoopy en Doenja in de wachtkamer !  

                                                           Snoopy herstellend !