SNOOPY: 2017-01-29 YAC!!
Hei Yorks, mijn eerste stukje op de nieuwe Site! Er valt heel wat op te zien en te lezen. Laten we er met elkaar een topsite van maken.
Hoe bevalt jullie de winter? Er is al sneeuw en ijs geweest. In onze YAC- groep vinden sommigen dat fantastisch en anderen waardeloos. Weeryork Henry uit Friesland houdt ons op de hoogte. Onze eerste York was zo gek op sneeuw dat ze nog alleen daar op wilde poepen, nou die kreeg echt een probleem…….
Trouwens hebben jullie ook een favoriete poepplek? Ik zit graag op het gras tegen de muur van onze hoge buurflat aan. En ik ken een York die het liefst op een zachte molshoop gaat zitten, viel ook tegen nu met vorst. Als ik mij niet toppie voel of geen zin heb in een koud, nat kontje, ga ik binnen op mijn geheim plekje een keutel draaien. Is helaas niet zo geheim. En dan zijn er de doekjes, kleedjes en Yorkiebak-poepers. Lieve Freya had een kleedjeknop. Ze was zo precies dat ze in elke winkel voor de zekerheid even op de deurmat ging zitten. Later leerde ze van gras genieten en ging de knop om, meestal.
Inmiddels breidt onze YAC (Yorkie App Club) zich gezellig uit. We blijven YS, YorkieStreken en YT, YorkieTrucs, van elkaar leren.
We appen over het rollen in sneeuw en zand en modder, maar ook in heerlijke dode vis of stront of kots. Hoewel die laatste 2 eten de meesten van ons ook graag, heel milieubewust recyclend.
We hebben een hekel aan pilletjes en laten dat duidelijk weten, zodat het flink wat extra lekkers oplevert. Ziek voelen is rot, maar ziek doen kunnen we perfect rekken, geeft fijn veel aandacht en troetelhapjes.
Doen we in de ogen van ons personeel iets goeds, dan laten we ons consequent royaal belonen. Als ik het de hoogste tijd vind voor een koekje, dan begin ik nadrukkelijk te dansen, succes en vertedering en koekje erin verzekerd. Laatst werd onze Sir Montgomery beloont als hij niet blafte. Mini stukjes staaf lagen klaar op tafel. Die waren snel gebietst, toen het vrouwtje zich even omdraaide. Prompt blafte hij van vreugde.
Sommige YACers ontvluchten de sneeuw en lopen de macho uit te hangen op een warm strand. Daar doet Heer Hallyfax ons verslag van al zijn veroveringen, teefjes zowel als mensen. Hij rolt er zelfs in inktvis en heeft in het restaurant een eigen kok. En voor volgend jaar al een etensbakje gereserveerd.
Intussen vermaak ik mij in Stad. Soms ga ik mee met Doggys Walk Out, soms wandel ik met Marja. Thuis oefen ik voor de perfecte knieholtesprong, als ze bij het aanrecht staat. Ik doe mijn dansjes en speel met de bal. Ook sorteer ik mijn flossen. Voorgenoemde Monty stuurde mij een flinke grote, had er vast pikante gedachten bij. Hij is nu mijn favoriet, die flos. Gaat mee in de mand en bij het bank-of beenhangen. Eerder genoemde Hallyfax schijnt een topflosgooier te zijn. Nu mag hij geen flos meer, het servies kon er niet tegen. Mij lijkt het gooien super, ik ga het langzaam opbouwen.
Tenslotte nog even dit: wij van de YAC doen van alles, beleven van alles en worden door ons personeel soms letterlijk op handen gedragen. En behalve een Weeryork, een Sir en een Heer hebben we een echte Diva showgirl en sinds kort een Prinsesje in onze groep. Och eigenlijk zijn we allemaal alles.
En geen mitsen en maren over wat we bedenken en uitspoken, want altijd wordt het gescreend en goedgekeurd door onze Sir met zijn “ ZO HEURT HET”!!
